รวมตีพิมพ์ครั้งแรก พ.ศ.2460 ฉบับหอประชุมแห่งชาติ กรมศิลปากร
สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาเดชาดิสร (พ.ศ.2336-2402)

คนที่ชอบอ่านกวีนิพนธ์จะชื่นชมซาบซึ้งทั้งรสความ รสคำ และรสอารมณ์ เพราีะแต่ละคำที่ใช้มีอรรถรส มีชีวิต และมีวิญญาณแห้งถ้อยคำ
ประเทืองทั้งปัญญาและอารมณ์
"...รัดกุมเข้าใจง่ายทุกบท แสดงว่าผู้นิพนธ์เชี่ยวชาญอย่างยิ่งในการแต่งโครง และโลกนิติ ตามความหมายก็คือ ระเบียบแบบแผนของโลกเป็นความรู้สึกนึกคิดที่ฝังในจิตใจมนุษย์ เป็นหลักในการดำรงชีวิตในโลกอย่างดียิ่งเรื่องหนึ่ง

โทษท่านผู้อื่นเพี้ยง เมล็ดงา
ปองติฉินนินทา ห่อนเว้น
โทษตนเท่าภูผา หนักยิ่ง
ป้องปิดคิดซ่อนเร้น เรื่องร้ายหายสูญ (171)"

ที่มา:หนังสือดี100ชื่อเรื่อง ที่คนไทยควรอ่าน